Czad - ciche zagrożenie w każdym domu

2018-11-14

Problem szkodliwości tego gazu jest tematem bardzo powszechnym w każdym rozpoczynającym się sezonie grzewczym. Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, jest związkiem pozornie niedrażniącym (poprzez brak zapachu i barwy), jednak ze względu na swoje właściwości toksyczne, nawet niewielki kontakt prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, mogących zakończyć się nawet śmiercią. Dlatego tak kluczowe jest posiadanie urządzeń, mogących w odpowiedniej chwili zaalarmować o zagrożeniu. Pomimo wzrostu świadomości społeczeństwa, wiele osób nadal nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia, jakie niesie ze sobą ten pozornie prosty związek, naturalnie występujący w naturze. Każdemu urządzeniu grzewczemu w naszym domu, oprócz sprawnej wentylacji, powinna towarzyszyć obecność odpowiedniego czujnika czadu, który pozwoli w porę zareagować. Poniżej podpowiemy, jak wybrać najlepszy.

Powstawanie i szkodliwość tlenku węgla

Za powstawanie czadu w warunkach domowych odpowiada niepełne spalanie paliwa, przy niedostatecznym dopływie tlenu do urządzenia grzewczego. Najczęściej do tych problemów dochodzi w przypadku niewłaściwego korzystania z pieca (paleniska), nieodpowiedniej regulacji urządzenia grzewczego, a także przy nadmiernym zanieczyszczeniu podczas spalania. Narażeni są wszyscy mieszkańcy domów korzystających z ogrzewania za pomocą pieców gazowych, węglowych, kominków czy kotłów. Podstawą sprawnego działania urządzeń grzewczych jest ich odpowiednia eksploatacja i konserwacja. Również właściwa wentylacja pomieszczeń, częste otwieranie okien, czy instalacja nawiewników pozwoli zminimalizować ryzyko zatrucia czadem.

Wybór odpowiedniego czujnika czadu

Urządzenie wykrywające tlenek węgla nie jest dużym kosztem, waha się od 50zł do prawie 300zł. Różnica polega na budowie i dostępności różnych funkcji, jednak niezależnie od ceny, każde z nich będzie działać prawidłowo. Wykrycie szkodliwego stężenia generuje dźwięk na poziomie 80-90 dB, wyraźnie słyszalny nawet podczas snu. Dodatkowym alertem jest migocząca na czerwono dioda LED. Droższe detektory gazu charakteryzują się wyższa dokładnością pomiaru, już w początkowych fazach zagrożenia. Sensor elektrochemiczny bazuje na dwutlenku cyny, który wchodzi w reakcje z tlenkiem węgla. W ten sposób dokonuje analizy stężenia CO i przy stężeniu 15% uruchamia sygnalizator świetlny i dźwięku. Pomimo swojej ogromnej skuteczności, mogą pojawić się błędy w działaniu w przypadku czujników podłączonych do sieci elektrycznej (spadek napięcia). Co ciekawe, na rynku istnieje wiele urządzeń wielofunkcyjnych, łączących wykrywanie czadu z dymem lub gazem. W przypadku każdego z tych zagrożeń urządzenie sygnalizuje emisję za pomocą innego dźwięku. W przypadku czujników łączonych, nieznacznie wzrasta koszt urządzenia.

Na co należy zwrócić szczególną uwagę

Bardzo ważny jest sposób zasilania urządzenia. Na rynku dostępne są trzy rodzaje czujników:

sieciowe, zasilane prądem elektrycznym,
zasilane bateryjnie, najczęściej bateriami AA lub PP3 9 V
sieciowo-bateryjne, mogące funkcjonować zarówno przy zasilaniu z sieci elektrycznej, jak i przy pomocy baterii

Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem jest wybór czujnika zasilanego bateryjnie, gdyż pozwala nam na umieszczenie urządzenia w najbardziej dogodnym dla nas miejscu, a także działa nadal poprawnie w momencie przerwy w zasilaniu elektrycznym. Należy również pamiętać, by wybrać urządzenie spełniające normę PN-EN 50291, dzięki czemu mamy pewność, że test czujnika został przeprowadzony w odpowiednich warunkach. Wewnętrzne czujniki zapewniają odpowiednią pracę w zakresie temperatur od 3 do 45 stopni Celsjusza i wilgotności w zakresie od 10 do 90%. Należy zatem wybrać inny czujnik do kuchni, inny do garażu, a także inny do łazienki. Urządzenia charakteryzują się czasem działania nawet do 5 lat, po upłynięciu których nie nadają się do dalszego użytku. Zaawansowane czujniki wyposażone są w funkcję testu, która „na zawołanie” sprawdza poziom gazu w danym pomieszczeniu.

Montaż czujnika

Prawidłowe przeprowadzenie montażu czujnika, a także dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi, gwarantuje sprawne działanie urządzenia. Jest jednak kilka aspektów, o których należy pamiętać. W pierwszej kolejności należy wybrać miejsce na wysokości 150 – 180 cm, z odpowiednią cyrkulacją powietrza. Należy unikać bliskiego kontaktu z paleniskiem, gdyż zdarzający się naturalnie wzrost stężenia tlenku węgla, może zaburzać działanie urządzenia. Równie nieodpowiednie miejsca to tuż pod sufitem, a także zaraz nad podłogą – to miejsca praktycznie pozbawione przepływu powietrza. Analogicznie sytuacja wygląda w przypadku montażu czujnika na zewnątrz (zbyt duża cyrkulacja powietrza i wilgotność). Czujnik umieszczony zaś powinien być we wszystkich pomieszczeniach, w których istnieje ryzyko wydobywania się szkodliwego gazu. Są to kotłownie, kuchnie i pokoje ogrzewane przy pomocy kominka lub pieca kaflowego, a także łazienki z gazowym podgrzewaczem wody. Należy pamiętać, by urządzenie umieszczone było w takim miejscu, skąd w razie czego będzie słyszane w całym domu.

Warto mieć

Czujnik czadu w dzisiejszych czasach jest urządzeniem, które obowiązkowo powinno znaleźć się w każdym domu, gdzie ogrzewanie odbywa się za pomocą pieca czy kotła węglowego. Jego koszt nie jest wysoki, zapewnia swoją żywotność kilka lat, a jest w stanie w odpowiedniej chwili ostrzec domowników przed rosnącym zagrożeniem. Oczywiście, samo zainstalowanie czujnika jeszcze nie zapewnia gwarancji bezpieczeństwa – kluczowy jest odpowiedni montaż i właściwie serwisowanie. Należy również pamiętać, że czujnik pomaga wykryć zagrożenie, ale nie jest w stanie jemu zapobiec. Równie ważna jest w tym momencie dbałość o czystość urządzeń grzewczych, a także odpowiednia wentylacja pomieszczeń.